Weer thuis.

We zijn gisteren weer thuis gekomen. Het was een heerlijke vakantie, we hebben veel van Frankrijk gezien en aardig wat gewandeld. Maar ook in Frankrijk viel de herfst binnen en toen het natter en frisser werd vond Albert het genoeg. We overwinteren in Nederland, lekker thuis bij de open haard. Bedankt voor het lezen van onze verhalen. Albert en Corrie

In de Auvergne.

Het zou vandaag de hele dag regenen volgens de weersvoorspelling van Meteo France, maar tot op het moment dat ik dit verhaal begin te schrijven, om 16.00 uur, is er nog geen druppel gevallen. Het is half bewolkt. Vanuit de caravan is er een schitterend panoramisch uitzicht over dalen, dorpen en bergen van de Auvergne. Over het wijdse heuvelland dat zich onder ons uitstrekt trekt zo nu en dan een vlek zon.
Het uitzicht vanuit de caravan begint met een groene weide die steil naar beneden stort naar een groep herfstgeel kleurende bomen. Daarachter ligt het dorp over een heuvel gespreid. De roodbruine daken en de omringende groene velden zijn helder van kleur, maar na het dorp overheerst donkergroen dat zich aan de einder bergop vervaagt naar grijsgroen naar vaag blauwgrijs.
’s Avonds pinkelen in de diepte de lichten van dorpen en wegen en in de verre verte van de stad Clermont-Ferrand.
Bij helder weer is de Puy de Dôme te zien, zo’n 100 kilometer verderop.

We zijn zaterdag 27 september aangekomen op camping Montbartoux bij het dorp Vollore Ville en we denken hier nog een tijdje te blijven want de omgeving is prachtig en er is genoeg te zien en te geocachen.

Corrie en Albert.

We blijven in Frankrijk.

We blijven in Frankrijk. Wegens familie-omstandigheden willen we niet te ver zuidelijk reizen zodat we, als het nodig is, binnen twee dagen weer thuis kunnen zijn.

Van Normandië reisden we eerst naar Durtal, een aardig plaatsje met een groot kasteel in de streek Maine et Loire, ten zuiden van Le Mans. De camping ligt aan de rivier de Loir (niet de bekende Loire, die is breder). Daar besloten we in Frankrijk te blijven en gebieden in Frankrijk te bereizen die nog onbekend voor ons zijn. Na een week in Durtal reden we naar het midden van Frankrijk waar we bijna een week verbleven op een camping bij het dorp Ids sur Roche, ongeveer 50 km ten zuiden van Bourges. Een leuke, rustige camping en een mooie omgeving en we zouden langer gebleven zijn als de buurman van de camping op een ochtend geen hout en vuil had verbrand. Albert kreeg het terstond benauwd, dus vertrokken we maar. Sinds zaterdag zijn we in de Auvergne, op camping Domaine de Longat, een kilometer of tien ten zuiden van Issoire. Tot nog toe hebben we een prachtig en ruim uitzicht over de omgeving maar momenteel zijn er nieuwe kampeerders binnengekomen die nog rondkijken voor een plekje en zo te zien hebben ze het oog laten vallen op een plek ruim vóór onze caravan maar midden in ons uitzicht. Ach, misschien zijn het wel heel aardige mensen.

In vorige Reismee blogs hebben we nogal eens gemopperd over de Franse bakkers en hun grijze, smakeloze brood. Of ze dat gelezen hebben weet ik niet, maar op deze reis hebben we tot nog toe alleen nog prima brood en lekkere croissantjes gekocht. En in dit gebied bakken ze ook heerlijke frambozentaartjes. Ze kunnen het wel!

Gisteren een wandeling in een prachtig heuvelachtig natuurgebied gemaakt en tijdens deze wandeling 16 geocaches gevonden. Dat is voor ons een record aantal vondsten op één dag. Dit vinden we de leukste manier van geocachen: op een mooie wandeling geocaches vinden.
Vanmorgen naar de garage in het dorp St. Germain-Lembron want de linkerachterband van de auto liep langzaam leeg. We werden er direct geholpen. De monteur haalde een schroef uit de band en vulde het gaatje.

Het is vandaag 28 graden C. Voor de komende dagen wordt wat regen en een enkele onweersbui voorspeld. En het blijft boven de 20 graden.

(Inmiddels hebben de nieuwe gasten hun caravan neergezet op een plek links van ons zodat we allemaal een goed uitzicht hebben).

Warme groet,
Corrie en Albert.

Normandie

Zojuist was de zee niet meer te zien, wit opgelost in lucht en regen. Nu de bui afneemt wordt de zee weer zichtbaar, grijs en licht en vervloeiend in de einder.
Vanaf mijn bankje in de caravan zie ik de zee (Het Kanaal). Dit is het meest perfecte uitzicht vanuit de caravan dat ik gehad heb sinds we begonnen met caravannen. De camping ligt bovenop de kliffen van Yport in Normandie en wij bezetten een van de weinige plaatsen met uitzicht.
Inmiddels is de zee verkleurd van licht- naar donkergrijs en ik zie nu water bewegen. Het is gestopt met miezeren maar er staat nog een straffe wind.
Gisteren scheen de zon volop. We hebben een stevige wandeling gemaakt over de kliffen bij Etretat.

Afgelopen zondag vertrokken we richting Frankrijk maar kwamen in België langs het stadje Sint Niklaas waar we onze vrienden Jan en Rita opzochten die ons onthaalden met veel gezelligheid en lekkers. Zij lieten ons een mooie presentatie over Kroatië zien. Interessant vakantieland.

Op maandag trokken we verder naar het zuiden, kropen bij Lokeren voort in een file die na een uur plotseling oploste in het niets, passeerden Lille en tankten diesel langs de tolweg. Daar is nogal wat veranderd: geen rijen pompen meer, er stonden er maar vier waardoor lange rijen wachtenden ervoor. En het ergste is het betalen: ik was gewend dat er een aparte kassa voor het afrekenen van brandstof en een reep chocola is, maar dat is verleden tijd. Er is nu één betaalpunt waar naast de brandstof ook de broodjes, koffie en winkelwaren moeten worden betaald. Erachter zit een juffrouw met een gezicht van oude lappen en geen wonder want klanten komen van drie kanten maar een rij kan niet gevormd worden vanwege de in de weg staande rekken met winkelwaar en er piepen mensen tussendoor die roepen ‘ik heb maar 1 flesje limonade, mag ik even voor’. Het is beter in een dorp te tanken.

Die maandag overnachtten we op camping Sainte Claire in Neufchatel-en-Bray. Een keurig aangelegde camping (ACSI), strak en superschoon, het zag er allemaal erg braaf uit. Zo braaf dat we dinsdag verder trokken naar Yport. En op camping La Pature (SVR en ACSI Klein en Fijn) hebben we het prima naar ons zin. Vriendelijk onthaal, schoon, veel tentkampeerders en ja, een schitterend uitzicht over zee.

De zee is nu donkergrijs en gaat op in de lichtgrijze hemel.

Warme groet,
Corrie en Albert.

Vertrek.

We gaan weer richting het Zuiden en we zullen jullie van onze omzwervingen op de hoogte houden door middel van foto 's en misschien een verhaal.

Warme groet,

Corrie en Albert.